آدمک عاشق

می دونی آدما تا وقتی عاشق نشدن افکار و ایده های مسخره ای راجع به عشق دارن . که عشق هیچ کدوم اونها نیست . هیچکدوم . عشق اونقدر لطیف و اونقدر تیز و برنده ست که کمتر دلی تابش را داره . اره ! حالا به اعتقادات روزهای کودکی ام برمیگردم . آن روزها که می اندیشیدم برای هر قلب تنها یک عشق وجود داره. آدما وقتی وارد عشق میشن به اندازه ظرفیت بال هاشون می پرن و به اندازه توان پاهاشون جلو میرن . بعضیا همون اول کار میمونن بقیه هم وسط راه ، خیلی کم هستن اونهایی که تا تهش میرن ! نه اینکه اونقدر قوی باشن که پاهاشون نلغزه یا زانوهاشون نلرزه ! نه اینکه زمین نمیخورن و زخمی نمیشن . نه ! همه این بلا ها سرشون میاد اما صبورن و تاب میارن . اگه به پا نشد ، به سر میرن!!!!